Samje te Samajdaar

મિત્રો , શુભ સવાર. આજે રવિવાર સવારના ૮:૩૫ થયા છે , આમ તો મને બ્લોગ લખતા નથી આવડતું પણ આ નવી નવી શરૂઆત છે એટલે વહેલો ઉઠીને મંડી પડ્યો છું.  અત્માયાર સુધીની મારી થિયેટર યાત્રામાં ઘણા નાના માઓતા એવા બનાવો બન્યા છે જે આપની સાથે શેયર કરવાની મને મઝા પડશે , પણ સાથે સાથે એટલું બધું લખ્યું છે કે એ પણ તમારી સામે મુકવાની ઈચ્છા થાય છે.  મિત્રો આપનો વધુ સમય ન લેતા આજે હું એક નાનકડી વાત આપની સાથે શેયર કરું છું.  ઘણા લોકો ક્યારે નહીં સમજી શકે કે પ્રેમ શું છે ? એનું સરસ ઉદાહરણ નીચે છે. વાંચવા જેવું છે. એક પ્રેમીકા , તેના પ્રેમીને વાતચીત દરમ્યાન પૂછે છે કે , તું કેમ મને પસંદ કરે છે ? તું કેમ મને પ્રેમ કરે છે ?   પ્રેમીઃ “ હું તેનું કોઇ કારણ કહી શકું તેમ નથી , પણ હા , તું મનેખુબ જ પસંદ છે. ”   પ્રેમીકાઃ જો તું મને તેનું કોઇ કારણ ના કહી શકે તો.. તું મને કેવી રીતે પસંદ કરી શકે અને પ્રેમ કરી શકે ?   પ્રેમીઃ મને ખરેખર તેનું કારણ નથી ખબર , પણ હું એ સાબિત કરી શકું કે હું તને પ્રેમ કરું છું.   પ્રેમીકાઃ સાબિત ? ના હું ઇચ્છું છું કે તું મને કારણ કહે. મારી એક મિત્ર નો દોસ્ત તેને કેમ ચાહે છે તેનું કારણ કહી શકે છે

  મિત્રો , જ્યારથી lock down શરૂ થયું છે તે દિવસથી આપણે બધા જ ઘરમાં છીએ દરેક ના કામ કાજ સરકારના કહેવા પ્રમાણે વર્ક ફ્રોમ હોમ થઈ રહ્યા છે, હું પણ મારું કામ ઘરમાં બેઠા છે કરું છું. ફિલ્મીએક્શન નામના મેગેઝિનમાં "કોરોનાની કકળાટ હાસ્યની હળવાશ" નામની એક કોલમ ચાલુ કરી. lock down શરૂ થયું એ વખતે કોરોનાને એક પાત્ર બનાવી કોરોના અને લેખક વચ્ચેનો જંગ રમૂજી ભાષામાં લખવાનું શરૂ કર્યું, મજા પડી ગઈ અને જોતજોતામાં ક્યારે 15 હપ્તો લખાઈ ગયા ખબર જ ન પડી. અને આજે અચાનક જ આ ફિલ્મીએક્શન મેગેઝીન તરફથી મને એક પ્રમાણપત્ર મોકલવામાં આવ્યું જેમાં વર્ક ફ્રોમ હોમ કરતા રહેતા અને ફિલ્મી એક્શનમાં રમુજી કોલમ સતત લખવા માટે મને "કોરોના વોરિયર" તરીકેનું સર્ટિફિકેટ આપવામાં આવ્યું. આવા સર્ટિફિકેટો ઘણા મળતા ત્યારે એક અનેરો આનંદ અને ઉત્સાહ થઈ આવતો અને ભવન્સમાં હતો ત્યારે તો એકસાથે ચાર-ચાર સર્ટીફિકેટ મળ્યા હતા એક્ટિંગ માટે, ગુજરાતી, હિન્દી, મરાઠી અને ઉર્દુ ચાર ભાષામાં બેસ્ટ એકત્ર હતો. એના સર્ટિફિકેટ આજે પણ જ્યારે જોઉં છું ત્યારે ખૂબ ગર્વ થાય છે, વર્ષોથી નાટક અને ફિલ્મ સિરિયલ જગત સાથે સંકળાયેલો છું પણ આમ અચાન

એક નાનકડી ઓળખાણ છે જે ફિલ્મી એક્શન મેગેઝીનમાં ઇન્ટરવ્યુ રૂપે પ્રસીધ્ધ થઇ હતી . ઈન્ટરવ્યુ [ ફિલ્મી એક્શન મેગેઝીનમાંથી  ]                                             અશોક ઉપાધ્યાય   ગુજરાતી નાટક , સીરીયલ , ફિલ્મનું એક જાણીતું નામ અશોક ઉપાધ્યાય..૧૯૯૧ માં જેમની યાત્રા ગુજરાતી રંગભૂમિ પર શરુ થઇ , શ્રી અનીલ મહેતા લિખિત , શ્રી ગિરિશ દેસાઈ દિગ્દર્શિત અભિનીત નાટક “ નોખી માટી નોખા માનવી ” માં બેકસ્ટેજ કરતા કરતા , ભવન્સ માં જ ભાઉ સાહેબ [ શ્રી ગિરેશ દેસાઈ ] નાં હાથ નીચે    ૧૯૯૧ માં ચાર નાટક ગુજરાતી , મરાઠી , હિન્દી અને ઉર્દુ માં ભાગ લઈ બેસ્ટ એક્ટર બની સફર શરુ કરી... રંગભૂમિ પરની સફર ની શરૂઆત કેમ થઇ..??   એ પ્રશ્ન પૂછતા અશોક ભાઈ જણાવે છે કે હું મસ્જીદ બંદર પર “ગયા બિલ્ડીંગ” નીચે રસ્તા ઉપર નેઈલકટર અને સાબુદાની , દાંતિયા વેચાતો...સીઝનલ ઘંધો કરતો...હોળી માં પિચકારી અને રંગો તો દિવાળીમાં ફટાકડા , રંગોળી..અનેક મજુરી નાં કામ કરતા , ત્યારે ડોમ્બીવલી રહેતા જ્યાં “ કલા સંગમ ” નામની સંસ્થા માં અચાનક જ એક્ટિંગનો અવસર મળ્યો..પાગલ નાં રોલ માં જજ સાહેબ ને જ છુટું ચપ્પલ માર્યું હતું..અને ફર્સ્ટ પ્

  ફ્લેટમાં તો હું હવે આવ્યો પણ મારો માળો આજેય નથી ભુલાતો , લગભગ 8 વર્ષનો હોઈશ , માળામાં સામસામે બધાનાં ઘર , સંતોક માસી , દયયાશંકર માસા , હરીશ કાકા , કકું ડોશી , બા ક્યારેક બ્હાર જતી તો મને સંતોક માસીનાં ઘરે મૂકી જતી , માસી મને જમાડતા અને મારા હાથ પણ ધોવડાવતા. શ્રાવણ મહિનામાં માસીને ત્યાં બધાં મળી ભજન ગાતા , નવરાત્રી , ગણપતિમાં તો આખો માળો ગુંજતો , દિવાળીનાં દિવસોમાં એકબીજાના ઘરે પગે લાગવા જવાથી માંડી , ઘૂઘરા,ચકરી, ચેવડો અને મોહનથાળ ઝાપટવાની મજા ફ્લેટમાં નથી યાર..નવા વર્ષે બાપુજી ને પગે લાગતાં એ બે રૂપિયા આપતા તે આજનાં બે હજાર કરતા મૂલ્યવાન હતાં. માસી માસા વ્હાલથી ક્રીમવાળી બિસ્કિટનો ડબ્બો ભેટ આપતા તો અમે ગાંડા થઈ જતા..હરીશ કાકાની સંતરાની પીપર અને ઘનશ્યામ કાકા બા ને કહ્યા વગર ભાગ લઈ આપતા. મારા માળાના લાકડાના પગથિયાં , કાંભી,બારી,ઉંચો ઓટલો..અને અવિરત મળતો બધાનો નિસ્વાર્થ પ્રેમ. ભૂલી જતાં જ્યાં ચોમાસુ , શિયાળો , ઉનાળો, લાખોના  ફ્લેટમાય હું મિસ કરું છું મારો #માળો I came to the flat now but I don't forget my nest today, I will be about 8 years old, everyone's house in front