crows for ever [ કાગડાની ડિમાંડ ]

                                

મિત્રો,

મિચ્છામી દુક્કડમ અને ગણપતિ બાપ્પા મોરિયા પૂઢચ્યા વર્ષી લવકર યા નાં મેસેજ આવતા અટક્યા. હવે શરુ થયો શ્રાધ પક્ષ, પિતૃમાસ..શ્રાદ્ધ કેમ કરાય ? શા માટે આપણે પિતૃઓને યાદ કરીએ છીએ ? શ્રાદ્ધનાં દિવસોમાં ગાય, કુતરા, ભિખારી ને ખાસ ખવડાવવું જોઈએ. પીપળાને રોજ પાણી રેડવું જોઈએ. આવા અનેક મેસેજ આવતા થઇ જશે અને હા કાગડાની ડીમાંડ ખાસ ઉભી થશે. કેમકે દરેકના પિતૃઓ સાથે કાગડાને ઘર જેવો સંબંધ છે. હા, એટલ જ તો સ્રધ્ના દિવસે ઘરે આવનાર બ્રામ્હણ નો નંબર પણ કાગવાસ એટલે કે કાગડાને ભોજન પ્રસાદ આપ્યા બાદ થાય.

 કાગડાની આટલી ડીમાંડ કેમ ? શ્રાદ્ધ પક્ષમાં કાગડો જ કેમ હોટ ફેવરીટ થઇ જાય છે એનાં પણ કારણ છે. ભાઈ કાગડો યમ સ્વરૂપ છે. તે યમરાજનો પુત્ર અને શનિદેવ નું વાહન ગણાય એટલે યમરાજ સાથે ડાયરેક્ટ કનેક્શન છે એમ કહેવાય. અને દરેક પિતૃઓ તો યમલોકમાં જ હોય [ સ્વર્ગ નર્કની નથી ખબર ] એમની સાર સંભાળ યમરાજ સરસ રીતે રાખે એ માટે કાગડા ભાઈને ખુશ કરવાના. અને કહેવાય છે કે કાગડા સાહેબ અજરા અમર છે એમને મૃત્યુ આવતું નથી.

શ્રાદ્ધ અને કાગડાને લગતી એક વાર્તા પણ ખૂબ પ્રખ્યાત છે. આ વાર્તા ત્રેતાયુગની છે. તે સમયે ભગવાન રામ સીતા અને લક્ષ્મણ સાથે અયોધ્યામાં વનવાસમાં હતા. આવી સ્થિતિમાં, ઇન્દ્રના પુત્ર જયંતે કાગડાનું રૂપ ધારણ કરી સીતા માતાના પગ પર ચાંચ મારી હતી ત્યારે ભગવાન રામે ભાથામાંથી તીર કાઢ્યું અને તે કાગડાની એક આંખ ફોડી નાખી. જયંતે પ્રભુ રામની માફી માંગી ત્યારે શ્રીરામે એક વરદાન આપ્યું અને કહ્યું કે તમે જે ખોરાક ખાશો તે તમારા પૂર્વજો સુધી પહોંચશે. ત્યારથી, કાગડાને ખવડાવવાની પરંપરા કે માન્યતા આજે પણ ચાલે છે. આ પંદર દિવસ કોઈ શુભ કાર્ય નથી કરતું પણ.. આખું વરસ શુભ જાય એની કામના કરે છે.  

આજના જમાનામાં જે રીતે પશ્ચિમી સંસ્કૃતિ ભારતીય સમાજ પર હાવી થઈ રહી છે તેને લીધે આપણે મૂળ પરંપરાઓથી દૂર થતા જઈએ છીએ. ઘણા લોકો કે આજની જનરેશન શ્રાદ્ધની મશ્કરી કરતા હોય છે. એ કહે છે કે મૃત્યુ પામેલ પિતૃઓને કેવી રીતે તૃપ્ત કરી શકાય ? તેવા લોકો કદાચ આ ઉદાહરણથી સમજી શકે કે  જો ભારતમાં બેસીને ઈન્ટરનેટના માધ્યમથી અમેરિકામાં વેબ કેમેરા પર તમે ભારતના હાલચાલ જોઈ શકતા હો તો ભાવના અને શ્રદ્ધાથી કહેલા શબ્દો અને કરેલ તર્પણ કેમ ન પહોચી શકે ? શ્રદ્ધાનો વિષય હોય તેને પુરાવાની કોઈ જરૂર હોતી નથી

સમજે તે સમજદાર

 Friends,

Michhami Dukkadam and Ganapati Bappa morya pudhchya varshi lavkar ya..message of Moriya Poochya Varshi Lavkar Ya. Shraddha Paksha has started now, Pitrumas..why do Shraddha? Why do we miss our fathers? Cows, dogs, beggars should be specially fed on the days of Shraddha. Pipla should be watered daily. Many such messages will come and yes the demand for crows will be special. Because the crow has a home-like relationship with everyone’s parents. Yes, that is why the number of a Brahmin who comes home on the day of Sraddha also happens after giving food offerings to Kagvas i.e. crows.

 Why is there so much demand for crows? There is also a reason why crows become hot favorites in Shraddha Paksha. Brother crow is the form of Yama. He is considered to be the son of Yamaraj and the vehicle of Shanidev, so it is said that there is a direct connection with Yamaraj. And if all the parents are in Yamalok [I don't know about heaven and hell] the essence is to make Kagda Bhai happy so that Yamaraj takes good care of them. And it is said that Kagda Saheb Ajra is immortal, he does not die.

Shraddha and a story about a crow is also very famous. This story is from the third age. At that time Lord Rama was in exile in Ayodhya with Sita and Lakshmana. In such a situation, when Indra's son Jayant took the form of a crow and beaked Sita's legs, Lord Rama drew an arrow from Bhatha and pierced one of the crow's eyes. When Jayant apologized to Lord Rama, Shriram gave a blessing and said that the food you eat will reach your ancestors. Since then, the tradition of feeding crows has continued to this day. These fortnight days do no good deeds and make the whole year auspicious.

Due to the way Western culture is dominating Indian society today, we are moving away from the original traditions. Many people or today's generation make fun of Shraddha. It says how to satisfy dead parents? Such people may understand from this example that if you can sit in India and watch the movements of India on the web camera in America through the internet, then why can't the words and deeds done with spirit and faith reach? There is no need for proof of faith

Understandably sensible