Samje te Samajdaar

મિત્રો,   કહેવત છે કે "ડર કે આગે જીત હૈ.." તો ડર કે પીછે ક્યા હૈ..? મારા હિસાબે ડર કે પીછે જિદ્દ હૈ..તભી તો ડર કે આગે જીત હૈ..ડર ની ડગર પર ચાલતા આસપાસ, સામે કે પાછળ કોણ કેવું હશે અથવા કેવું ભટકાશે એની ખબર ન હોય પણ જો ડરની રાહ પર  મંઝીલ પહોંચવાની  જિદ્દ હોય તો ડર ઉપર જીત મેળવી ફતેહ હાંસલ કરી શકાય.  કોઈ પણ માણસ માં ડર જન્મજાત નથી હોતો..આપણા જ ઘરના ડર મનમાં મગજમાં ભરે છે..અબુધ નાનકડું બાળક તો બિન્દાસ પગથીયા પાસે ચાલ્યું જાય..પણ એની સાથે જે હોય એ જ હાથ પકડીને કહે..ત્યાં ન જવાય..ભમ્મ થઇ જવાય..થોડુક સમજણું બાળક રસ્તો ક્રોસ કરે તો તરત હાથ પકડતા કહીએ ગાડી જો આજુ બાજુ..એ સિવાય ભણતર નો ડર સૌથી મોટો મગજમાં રોપી દેવામાં આવે.." ભણીશ નહિ તો ભજન કરવાનો વારો આવશે.." ભણ..ભણ..ભણ..સ્કુલ કોલેજની લાઈફ પૂરી થાય ત્યાં જોબ માં બોસ નો ડર આપેલું ટાર્ગેટ પૂરું નહિ થાય તો..નોકરી જશે..એક તો માંડ માંડ નોકરી મળી છે..અને આવા ડર ની સાથે સાથે મનમાં ઘર કરી જાય અંધારાનો ડર, ભૂતનો ડર..ઉધાર લીધા હોય અને સમય પર પાછા ન આપી શકીએ તો " હમણાં વસુલીનો કોલ આવશે" એનો ડર.. બાળકો કોલેજમાં હોય અને બેન્કમા

મિત્રો,   વર્ષો પહેલા એક નાટકમાં જોક્સ સાંભળ્યો હતો..પતિદેવ ઓફિસેથી ઘરે આવે છે અને  પત્નીને પતિદેવના ખભેથી એક લા..બો વાળ મળે છે અને શરુ થાય છે વાળની રામાયણ..પત્ની પૂછે છે કે આ વાળ ક્યાંથી આવ્યો..? પતિ કહે છે મને ખબર નથી..પત્ની ની શંકા વધતી જાય છે અને પતિ બિચારો વ્યર્થ સ્વબચાવ કરે છે. આખરે વાત છુટાછેડા સુધી પહોચી જાય છે..પણ છેલ્લે હેપ્પી એન્ડ થાય છે,  મુખ્ય વાત હતી વાળ ની..બાલ કી બબાલ હંમે સોને નહિ દેતી.  જી હા મિત્રો, વાળની સાર સંભાળમાં જ અડધી થી અડધી માંથી અડધી જીંદગી નીકળી જતી હોય છે..ઉમરની સાથે સાથે વાળ પણ પોતાની કળા બતાડે..એમને કેમ સંભાળવા એની સલાહ આપનારા પીક અવર્સમાં વિરાર ચર્ચગેટ લોકલમાં જેટલા પેસેન્જર હોય એટલી સલાહ મળી શકે એ સિવાય બાબા રામદેવની ગોળી થી લઇ ડોક્ટર હાથી ની ટેબ્લેટ તો ખરી જ.  વાળ ની સૌથી વધુ ફિકર સ્ત્રીઓને હોય છે જો કે પુરુષોને પણ ફિકર હોય છે પણ એમની ફિકર ખોપરેલ તેલ કે કેશ સુધા અથવા કેશ કાંતિ કે ઇન્દુલેખાથી પૂરી થઇ જાય પણ સ્ત્રીઓ આમળા,શિકાકાઈ, દહીં, લીંબુનો રસ, એન્ટી હેયર ફોલ શેમ્પુ, કન્ડીશનર, સિરમ..યાર બ...સ આનાથી વધારે નથી ખબર પણ બીજી ઘણી વસ્તુઓ વાળની સંભાળ માટે જ

મિત્રો, આજે સવારે લગભગ ૬ વાગે એક કોલ આવ્યો મને થયું કે આ છ વાગ્યામાં કોનો ફોન હશે..? આજકાલ માઠા સમાચારનો વાયરો છે એટલે મનમાં થયું કે કોઈ ગયું કે શું ? ફોન ઉપાડીને હલ્લો બોલ્યો ત્યાં ફોન કપાઈ ગયો..મેં જોયું મારા એક મિત્રનો જ ફોન આવેલો..ત્યાં થોડીવારે મેસેજ આવ્યો.."સોરી ભૂલથી લાગી ગયો.." એક તો રવિવાર એમાં શુભ સવાર..આરામથી પથારીમાં પડ્યા રહેવાની ઈચ્છા થાય એવું વાતાવરણ..એમાં આવો કોલ..રવિવારની સવાર સ્વાહા.. ભૂલ જો કે આમ જ થઇ જાય અને જ્યારે ભૂલ થાય ત્યારે કોઈ તરત રીએક્ટ કરે અથવા તો કોઈ રીએક્ટ જ ન કરે..અથવા કોઈ તમને ભૂલ યાદ કરાવે ત્યારે તમે એક્સેપ્ટ કરો કે હા મારાથી ભૂલ થઇ છે. દાળ શાકમાં મીઠું વધારે પડી જાય તો પત્ની કે મમ્મી તરત ન કહે કે મીઠું વધારે પડી ગયું છે જમતી વખતે પપ્પા કે ભાઈ કે બ્હેન કહે કે મીઠું વધારે છે ત્યારે કબુલ કરવું પડે કે હા આજે મીઠું જ...રાક વધારે પડી ગયું છે. ભૂલ માત્ર રસોઈ કરતા જ ન થાય અનેક જગ્યાએ થાય, ભૂલ નાં અનુભવો મને તમને થયા જ હશે  .  જાતે થે જાપાન પહુચ ગયે ચીન સમજ ગયે નાં..ટીકીટ કઢાવવાની હોય દાદર ની અને સામેવાળો આપે દહીસરની પછી ખબર પડે સામેવાળાની સાંભળવામાં

મિત્રો, આદત પડી છે લખવાની  એ આદત એમ થોડી  જવાની ?  અટક્યા ત્યાંથી શરુ કરીએ જીંદગીમાં આગળ વધવાની .   આજે વાત કરીએ આદતની .  જી હા મિત્રો માણસની આદત એક એવી કંપની છે જેને છોડતાં ક્યારેક એક પળ ન લાગે અને ક્યારેક આજીવન આદત છોડવાની બાધા લેવામાં જ જાય. મેં એવા ઘણાંય મિત્રો જોયા છે જેમને સારી નરસી આદતો છે..તમનેય કોઈ આદત હશે જ. સવારે વહેલા ઉઠવાની, યોગા,પ્રાણાયામ કરવાની, પૂજા પાઠ કરવાની, સમયસર કામ કરવાની, અથવા કામ ન કરવાની..ચા પીવાની.. જો કે આદતોનું લીસ્ટ બનાવવા બેસીએ તો ઘણી આદત હોય કોઈને એકલા એકલા બડબડ કરવાની , કોઈને દર બે મીનીટે ફેસબુક,વ્હોટ્સએપ જોવાની. ઘણા લોકો પોતાની પાસે જ મોબાઈલ રાખીને સુતા હોય છે એમને અડધી રાત્રે આંખ ખુલે તો સામે ઘડિયાળ હોય છતાં મોબાઈલમાં સમય જોવાની આદત હોય હવે મોબાઈલમાં સમય જોયો છે તો નેટ ઓન કરી કોણ કોણ ઓનલાઈન છે એ પણ જોઈ જ નાખે..અને જો કોઈ ગમતો..કે ગમતી અડધી રાત્રે ઓનલાઈન દેખાય તો મેસેજ પણ ઠપકારી નાખે.."આટલી રાત્રે જાગે છે ? સુવું નથી ?" અને પછી શરુ થાય વાતો..જે સવારની મહાકાલની ભસ્મઆરતી સુધી ચાલે.   કોઈ કોઈ મહાનુભાવોને વાત વાત માં સોગંદ ખાવાની અથવા નખ ખાવાની આદ

મિત્રો ,   મારા મિત્ર સરસ મજાનાં કામમાં બીઝી હતા.. ત્યાં અવાજ આવ્યો.."આ પાણીનો નળ જુઓને બંધ નથી થતો.."લગભગ પચ્ચીસમી વાર એમની પત્ની બોલી ત્યાં જ પતિદેવ ઉભા થયા અને ગુસ્સામાં નળ ની ટોટી  એટલી જોરથી ટાઈટ કરવા ગયા કે આજીવન નળ ખુલે જ નહિ અને નળની ટોટી આખી ફરી ગઈ અને નળમાંથી જ બ્હાર નીકળી ગઈ અને ઉડ્યો પાણીનો ફુવારો આખા કિચનમાં.. મમ્મીએ બન્ટી ને ખાલી એટલું જ કહ્યું કે આખો દિવસ શું પબજી રમ્યા કરે છે.ભણવાનું પણ કરને..ત્યાં તો બંટીએ  ગુસ્સામાં મોબાઈલ દીવાલમાં પછાડ્યો અને પબજીનાં બધાં સિપાઈઓ ક્યા વિખેરાઈ ગયા ખબર ન પડી.. પ્લેટફોર્મ પર ઉભેલા અને એકસો પચ્ચીસ ઓફિસમાં ઓડીશન આપ્યા બાદ એક પણ સીરીયલ કે ફિલ્મ માં કામ ન મળતાં એક ઉગતા કલાકારે..ગુસ્સામાં સામેથી ધસી આવતી ટ્રેન નીચે ક્યારે પડતું મૂકી દીધું ખબર જ ન પડી.. દિકરી બારમાંની પરીક્ષામાં ફેઈલ થઇ એટલે ઘરના બધા એને એટલું બોલ્યા કે દિકરીએ ગુસ્સામાં પોતાના રૂમમાં દીવાલ પર માથું પછાડ્યું અને દિકરીને તરત જ હોસ્પિટલ માં લઇ જવી પડી..જ્યાં તે આજે કોમા માં છે.  મિત્રો , આ બધી જ ઘટનાઓ માં એક વાત સાવ કોમન છે ગુસ્સો.. યસ, ગુસ્સો જે હોય માત્ર અમુક પળ માટે

મિત્રો, લોકડાઉનમાં ઘરમાં બેઠા બેઠા લોકોએ સૌથી વધુ જો કોઈનું નામ લીધું હય તો એ છે ભગવાનનું નામ..હે પ્રભુ હવે બસ કરો , ભગવાન આ કેવો સમય છે ? પ્રભુ આ કોરોના કાળ ક્યારે પૂરો થશે ? ભગવાન મારે તમારા મંદિરે આવવું છે પણ બ્હાર નીકળવાનું તમે જ બંધ કરાવ્યું છે. આવા અનેક સવાલો ભક્તોના મનમાં થયા હશે અને થતા હશે, સાથે સાથે ભક્તિનો મહિમા પણ વધતો ગયો હશે.  ભક્તિ નાં પણ અલગ અલગ કેટલા પ્રકાર છે. પ્રભુ ભક્તિ, માતૃ, પિતૃ ભક્તિ, દેશ ભક્તિ, જે ગમતી વસ્તુ હોય એની પાછળ "ભક્તિ" શબ્દ લગાડો એટલે થઇ ગયા તમે એના ભગત. જો કે સૌ પ્રથમ તો ઈશ્વર, અલ્લાહ કે પ્રભુની ભક્તિ જ આવે..જેના થકી આપણે ટકી રહ્યા છીએ..આવા ઘોર કલિયુગનાં મિડલમાં આપણને ચાર ચાર મહિનાથી ચારેબાજુ બધા ૨૦૨૦ રમે છે ત્યારે એકાદ ફટકો આપણને નથી પડ્યો અને હેમખેમ રાખ્યા છે એ એમનો ઉપકાર.ભક્તો પણ  અંત: કરણ થી ઈશ્વરનો આભાર માનતા હશે જ.  આ શ્રાવણ મહિનામાં તો બાબુલનાથ નાં ભોલાનાથની ભક્તિ કેમ ભુલાય..મહાદેવને એક ક્ષણની પણ ફુરસદ ન હોય..એમના ભક્તો સવારે પાંચ વાગ્યાથી બમ્મ ભોલે કરતા પાણી,ઘી, દૂધ,દહીં અને મધ સાથે શિવજીની એવી સેવા કરતા હોય કે શિવજી પણ કહેતા હશે બસ

મિત્રો,  દરેક વ્યક્તિ પોતાના સ્નેહી સ્વજનો સાથે રહેતો હોય છે અને આખો દિવસ ચોવીસ કલાક બધા સાથે સંપર્કમાં હોય છે, સવાર પડે કે પત્ની, બાળકો, મમ્મી,પપ્પા,ભાઈ, ભાભી કે પરિવારના અન્ય સભ્યો સાથે ઘેરાયેલો અને કોઈ પાળેલું પેટ [ પશુ પક્ષી ] ઘરમાં હોય તો એની સાથે અને હા મોબાઈલ તો અતિ પ્રિય..આવામાં માણસ પોતાની સાથે ક્યારે રહેતો હશે ? યસ..પોતાની જાત સાથે ? એકાંતમાં.     માણસે પોતાના માટે પણ સમય ફાળવવો જ જોઈએ. પોતાના શરીર માટે, સ્વાસ્થ્ય માટે, વિચારો માટે અને ભવિષ્યના આયોજન માટે કે અત્યારે જે ચાલે છે એનાં આગામી સ્ટેપ્સ માટે. અને એ માટે જરૂરી છે એકાંત.માણસ ટોળામાં પણ એકલો રહી શકે છે..જો એ ધારે તો..અને એકલો હોય તોય ટોળાને નથી છોડી શકતો જો મોબાઈલનો બંધાણી હોય તો..આજના સમયમાં ઘરમાં કે બ્હાર અથવા ટેરેસ ઉપર એકાંત શોધતા અનેક લોકો દેખાતા હોય છે.સવારના યોગ શિબિર કે ધ્યાન માં પણ ઊંડા શ્વાસ લેતા એકાંતનો અનુભવ કરનારાની સંખ્યા દિવસે ને દિવસે વધતી જાય છે. જો કે શારીરિક ફિટનેસ કરતા માનસિક ફિટનેસ માટે અમુક સમયનું એકાંત જરૂરી છે. અને એકાંત માટે ખાસ હિમાલયની ગુફામાં જવું પણ જરૂરી નથી.  એકાંત શોધતા અનેક એકાંત પ્રેમી હ